- шонздаҳум
- [شانزدهم]шумораи тартибӣ аз шонздаҳ
Толковый словарь таджикского языка (в 2 томах). — Душанбе, НИИ языка и литературы им. Рудаки. Под редакцией Сайфиддина Назарзода. 2008.
Толковый словарь таджикского языка (в 2 томах). — Душанбе, НИИ языка и литературы им. Рудаки. Под редакцией Сайфиддина Назарзода. 2008.
шонздаҳсолагӣ — [شانزده سالگي] дар давраи шонздаҳсола будан, шонздаҳсола шудан … Фарҳанги тафсирии забони тоҷикӣ
шонздаҳсола — [شانزده ساله] он ки умраш ба шонздаҳ расида бошад … Фарҳанги тафсирии забони тоҷикӣ
шонздаҳумин — [شانزدهمين] ниг. шонздаҳум … Фарҳанги тафсирии забони тоҷикӣ
шонздаҳ — [شانزده] шумораи миқдори адади даҳ ва шаш, 16 … Фарҳанги тафсирии забони тоҷикӣ
л — ҳарфи шонздаҳуми алифбои ҳозираи тоҷикӣ; дар алифбои арабиасоси тоҷикӣ бо ҳарфи лом ل ифода меёбад; ҳарфи лом дар ҳисоби абҷад ба адади 30 баробар аст … Фарҳанги тафсирии забони тоҷикӣ
меҳр — [مهر] 1. муҳаббат, ишқ, дӯстдорӣ; навозиш, меҳрубонӣ; меҳри модар, меҳри поки Ватан, аз рӯи меҳр, бо меҳр, меҳри беандоза доштан, меҳри касе дар дил будан; ба таври истиора: меҳри касеро аз дил кандан, меҳри касеро ба чизе бедор кардан (мас.,… … Фарҳанги тафсирии забони тоҷикӣ
меҳргон — [مهر گان] 1. яке аз ҷашнҳои бостонист, ки ҳар сол рӯзи шонздаҳуми меҳрмоҳ рӯзи эътидоли шабу рӯз дар тирамоҳ ҷашн мегирифтанд 2. тирамоҳ, поиз, хазон, хазонрез, баргрезон … Фарҳанги тафсирии забони тоҷикӣ
шин — I [شين] 1. асоси замони ҳозира аз шиштан 2. ҷузъи пасини баъзе калимаҳои мураккаб ба маънии шинанда: офтобшин, идорашин, хонашин… II [ش] номи ҳарфи шонздаҳуми алифбои арабиасоси тоҷикӣ ش, ки дар ҳисоби абҷад ба 300 баробар аст; ин ҳарф шини… … Фарҳанги тафсирии забони тоҷикӣ